by Natasja | Nov 23, 2017 | lifestyle, persoonlijk
Als mama van een klein kereltje heb ik een goed gevulde luiertas nodig. Het past er allemaal maar net in en soms is het net een hele volksverhuizing. Maar wat ik zo rete-handig vind aan een luiertas. Hij staat eigenlijk altijd helemaal ingepakt klaar. Er zijn maar een paar dingen die ik er voor vertrek nog even snel in gooi en hup i’m ready to go! vandaag laat ik zien wat ik allemaal met mij mee sleep. Hierboven zie je welke luiertas ik heb. Het is geen fancy lederen tas, maar gewoon een basic luiertas van Bambino. Gekocht tijdens mijn zwangerschap bij de kruitvat. geloof dat deze tas ook maar €9,99 kostte!
Wanneer neem ik mijn luiertas mee?
Eigenlijk heb ik hem altijd bij me. Als ik eens spontaan iets afspreek of even naar het dorp ga dan hangt de luiertas aan de wagen. Ja ik ben hem ook wel eens vergeten maar Boaz weet het dan altijd zo te plannen dat hij gaat poepen of zich volledig onder spuugt als het ding thuis staat. Komt jou dit ook bekend voor?
Wat zit er in?
Zoals je kunt zien zit er een hele hoop in de tas. En vaak voor ik weg ga gooi ik hier nog wat speelgoed voor hem in
Er zit altijd een pakje billen doekjes in natuurlijk. Zonder billen doekjes kun je geen billen poetsen. Ook zitten er altijd een stuk of drie luiers in de tas. Deze 2 dingen bewaar ik in zo’n luier etui. Vind ik zelf super handig! Heb je alles lekker bij elkaar. Ook zit er een verschoningsmatje in de tas. In veel openbare wc’s liggen wel van die kussens maar dit vind ik toch altijd een beetje viezig. Dan leg ik altijd graag mijn eigen matje erop. Beide zijn in hetzelfde motief als de tas. En ook van Bambino bij de kruitvat gekocht. Ik weet het niet zeker meer maar geloof dat het etui €1,99 kostte en het matje €3,99.
In dat zelfde vakje in de tas zitten wegwerp slabbers van de Action kosten €1,- en snoeten poetsers van Zwitsal. Ook al eet Boaz nog niet soms kan hij toch best vies worden door al het speelgoed dat hij in zijn mondje probeert te proppen, zijn handjes maak ik ook schoon met die snoetenpoetsers. De weg werpslabjes zijn voor nood als ik de gewone hydrofiele doek of slabbers vergeten ben. Dit zit daarom ook standaard in de tas.
In het midden van de tas zitten deze 2 etuitjes. In de oranje zitten altijd reserve kleertjes. Je weet het maar nooit. Als ik deze kleertjes gebruikt heb stop ik er meteen nieuwe in. Je kunt maar goed voorbereid zijn toch haha. In het zwarte etuitje zitten altijd slabjes en ook altijd een hydrofiele doek. Nu op de foto zit er nog maar 1 slabje in. Tijd om het bij te vullen dus!
In dit tasje zitten allerlei verzorgingsproducten. Flesje Zwitsal bodylotion, shampoo en schuimbad. Soms ben ik bij mijn moeder en zij heeft een bad en bedenken we spontaan om hem in bad te doen. Dan is het wel zo lekker om wat baby bad spulletjes mee te hebben. Ook zitten er billen creme van naïef in, hand alcohol van rituals, een reserve speentje van difrax, zonnebrand voor baby’s nu niet meer echt nodig maar zit er wel standaard in. Verder nog wat kleine dingetjes als een zetpilletje, thermometer, paracetamol voor mezelf en keelsnoepjes. En niet te vergeten luierzakjes om een poep luier bij iemand anders thuis met zo min mogelijk stank weg te kunnen gooien!
Ik neem ook altijd een fles mee, wat bakjes met voedingen en een thermofles met gekookt water. Niet als ik even snel een boodschap moet halen. Maar wel als ik even naar het dorp wil of bij een vriendin langs ga. Je weet nooit hoe lang je weg blijft en niks zo vervelend als naar huis moeten omdat je dit vergeten bent mee te nemen. yep been there done that haha. Tipje dus! gewoon altijd bij je hebben!
Als laatste zit dit in het voor vakje van de tas. Een klein etuitje van Essie wat ik een keer gratis kreeg bij de Etos. Hier zit een klein deo’tje in. Wat maand verband en tampons ik ben zo niet of onregelmatig ongesteld dat ik het maar beter altijd bij me kan hebben voor het geval dat. Ook zit er een nagel vijl in. Ik vind het zo vervelend als ik net mijn nagels lang heb laten groeien en ik krijg er een haakje aan. Dan scheurt binnen de kortste keren je nagel weer af. Maar als je dit gelijk even weg vijlt gebeurt dit meestal niet. Vandaar dus de vijl!
Ik hoop dat jullie er wat aan hebben. Jullie nog tips wat ik echt in mijn luiertas moet hebben wat nu niet op de foto staat? neem jij ook altijd zoveel mee?
Volg jij mij al op instagram? @mommyofboaz
Bedankt voor het lezen!
by Natasja | Nov 13, 2017 | persoonlijk
Oke Boaz is officeel iets ouder dan 4,5e maand. 21 november is hij alweer 5 maanden oud! Maar ik vond dit een goed moment om jullie een update te geven hoe het nu met ons gaat!
Afgelopen maanden was het hier thuis chaotisch, gezellig, overweldigend maar vooral onswijs genieten geblazen. Maar nu Boaz bijna 5 maanden oud is, is het tijd om uit mijn bubbel vandaan te komen en weer alles op te pakken wat ik moet en wil doen.
Het heeft er zeker mee te maken dat zelf moeder zijn iets heel anders is dan het zorgen voor de kinderen van iemand anders dat het er in het begin nogal chaotisch aan toe ging. Ik bedoel eigenlijk te zeggen ik doe maar wat. Slaapjes gingen random over de hele dag verdeeld. Gebrek aan regelmaat zeg maar. Nu hebben we dat na bijna 5 maanden eindelijk onder de knie. Keert de rust weer terug. Boaz slaapt snachts over het algemeen onwijs goed en mogen wij niet klagen! In de ochtend doet hij nu een slaapje van 9 tot ongeveer half 11/ 11 uur. En in de middag slaapt hij van 1 tot 4 uur. Soms wijkt dit wel iets af maar er zit enige regelmaat in.
Bijvoeding
Ik heb regelmatig de vraag gekregen of wij al zijn begonnen met het bijvoeden. Het antwoord hier op is eigenlijk heel simpel. Nee. De reden hiervan is omdat Stephan voor eigenlijk alles allergisch is qua eten. En we dit bij Boaz willen voorkomen en dan is het beter om pas vanaf 6 maanden te beginnen. Dus nog even geduld voor onze kleine vriend. Ik kijk er naar uit om hier mee te beginnen maar gezondheid gaat natuurlijk voor!
Poep Poep Poep
Boaz heeft nog steeds moeite hiermee. Poepen is hier een feest als het gelukt is. Soms perst hij dagen lang en horen we een hoop geknetter uit het broekie komen maar poepen ho maar. Eens in de 3 dagen is het wel raak. En dan moet je dat koppie zien. Zo opgelucht en tevreden. We hebben al van alles geprobeerd maar tot nu toe nog geen groot succes verhaal. Het is niet dat hij grote keutels legt. Als het gelukt is, is het gewoon mooi van kleur en mooie structuur. Maar toch lukt het hem niet goed. Hopelijk veranderd dit als we straks lekker fruit prakjes kunnen eten.
Altijd vrolijk!
Iedereen vind zijn eigen kind natuurlijk het aller leukst! Maar Boaz spant de kroon hoor haha. Onze kleine clown lacht elke dag de hele dag door. En kan toch kletsen! Gillen, schaterlachen en brabbelen dat dus de hele dag. We krijgen dan ook regelmatig om ons heen te horen wat een vrolijk mannetje hij is. Daar hebben we maar geluk mee! Elke dag is gezellig. Hij vind de box steeds iets minder leuk. Hij ligt liever op het kleed op de grond te spelen of zit liever in zijn wip stoel tegen zijn speelgoed aan te rammen met de nodige gilletjes van plezier. Hij houd heel veel van aandacht en knuffelen lekker dicht bij papa en mama. Hij kan nu van alles maar wil het liefst nog meer. Zitten en staan is echt een ding. Maar dit kan hij nog niet alleen en hier kan hij soms wel even driftig van worden.
Stop de tijd!
Waar is mijn kleine baby gebleven? Hij groeit ontzettend hard, eet goed en is gewoon alweer bijna 5 maanden oud. Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Mijn kleine baby is geen kleine baby meer. Kon ik eerst wel janken bij elke dag die weer voorbij ging, weer een dagje ouder en groter. Maar deze moeder moet ook even normaal doen want hoe leuk is het als je een mannetje uit bed haalt met een big smile en zijn armen in de lucht.
Hoe gaat het met mij?
Als nieuw bakken moeder vond ik het soms allemaal best lastig. Ik moest zoveel van mezelf. En dacht vaak kan ik dit wel, doe ik het wel goed. Ik heb veel ervaring met kinderen en toch is dit totaal anders. Inmiddels hebben wij onze draai gevonden met z’n drietjes en genieten we met volle teugen. Al vind ik het soms moeilijk dat het allemaal zo snel gaat. De tijd vliegt voorbij. Ik bedoel alweer bijna VIJF maanden… ging een zwangerschap maar zo snel haha.
Voor nu moet ik weer gewoon dingen ondernemen. Mijn website heeft een nieuw jasje gekregen en mijn hoofd weer frisse moed. Ik heb weer zin om aan het werk te gaan!
by Natasja | Sep 11, 2017 | persoonlijk
Lieve Boaz,
Weetje dat het nog steeds soms gek is dat je er bent? De hele zwangerschap heb ik je Pluis genoemd, ook toen we al wisten hoe je ging heten. Maar toen je er was, was je ineens geen pluis meer maar veranderde pluis in Boaz. Deze naam hebben papa en mama voor je uitgezocht en ik hoop dat je er blij mee bent. Wij vinden hem stoer, kort en krachtig.
Mijn hele zwangerschap heb ik tegen je gepraat liedjes voor je gezongen en over mijn buik geaaid. Ik heb meerdere keren tegen je gezegd dat je maar een mooie datum uit moest kiezen voor je verjaardag. Jij mocht bepalen en mama zou daar in mee gaan. Wonder boven wonder zag jij de wereld voor het eerst op de uitgerekende datum. Wie had dat gedacht. Een kindje van de tijd, en dat ben je nu nog steeds precies elke 4 uur heb je honger. Er word altijd gezegd: het is liefde op het eerste gezicht als je je baby voor het eerst ziet. JA! Alle cliches zijn waar. De bevalling was een hell maar je was er en alles leek ineens niet meer belangrijk. Hier was je en je naam is nu Boaz. Of het onwerkelijk was? JA! Ik heb uren naar je gekeken hoe je lag te slapen. Ik kon niet beseffen dat jij het was die al die tijd in mijn buik als een karate kid te keer ging. Dat jij zoals je hier nu lag ook in mijn buik had gezeten. Je was zo mooi klein en lief en alles er op en er aan.
De volgende dag mocht je met papa en mama mee naar huis. Daar lag je in je eigen wiegje. En als je moest drinken bij mama leek het net of je mama vast pakte. Ik werd overspoeld door een heel nieuw gevoel van liefde. Ik had me er veel bij voorgesteld lieve schat. Maar dit was nog veel mooier dan dat. De dagen na de bevalling gingen in een roes voorbij. Ik kon dagen naar je kijken en wilde je het liefst de hele dag vast houden en knuffelen. Elke keer weer even een reminder aan mezelf. Je bent er echt, je bent echt van mij, jij bent echt mijn baby. Ik wilde de tijd het liefst even stil zetten. Wat ging het snel zo was je 1 dag oud en voor ik het wist waren er al weer twee weken voorbij. Please give me a pause!
Mama werd erg emotioneel toen je je kleine kleertjes niet meer paste en deze in een doos moest stoppen. Weg doen doen we nog even niet. Wie weet kunnen we het ooit nog eens gebruiken. Maar wat ga je hard! Soms moet mama daar even aan wennen. Kleine baby’s horen grote baby’s te worden. Maar voor jou mama is dat af en toe wel even moeilijk. Al is deze fase met jou fantastisch!
Vandaag ben je bijna 3 maanden. En wat genieten we van jou. Je spartelt, je lacht, je knuffelt en je maakt echt oog contact met ons. De grote glimlach op je snoet als je uit je bedje word gehaald. Ik ben dol verliefd op jou mijn niet meer zo kleine baby. Het enige dat ik wil is dat je het naar je zin hebt en dat je gelukkig bent. En de mooiste bevestiging is jou prachtige lach en onverstaanbare geluidjes. Ik ben apen trots!
Soms kan mama ook wel eens even mopperen, dat ik wat me time wil. En dat ik ook moet wennen dat het leven nu helemaal anders is dan hiervoor. Ja je huilt ook wel eens nachten lang. Of hebt dagen dat je geen seconde bij mama vandaan wil zijn. Maar dat is snel vergeten als die prachtige lach weer op jou snoetje verschijnt. Jij Boaz mama’s niet meer zo kleine baby wat ben ik en wat is papa trots op jou! Trots dat wij jou papa en mama mogen zijn. Voor nu genieten we zoveel mogelijk van de knuffel momentjes. Want voor we het weten ben je groter en heb je geen zin meer om te knuffelen en wil je zelf op ontdekking. Stiekem hoop ik dat dat moment nog heel even op zich laat wachten. De knuffels met jou zijn de mooiste knuffels die er zijn.
Vanavond ga je voor het eerst in je eigen kamer slapen. Weer een emotioneel dingetje voor mama. Maar het word tijd. Je bent een grote hele stoere jongen en die kamer is helemaal van jou!
Mijn lieve kleine vriend mama houd van jou
by Natasja | Aug 31, 2017 | persoonlijk, zwangerschap
Nou daar issie dan eindelijk. Mijn bevallingsverhaal. Wat heb ik er lang over gedaan om de moed te verzamelen om dit artikel te schrijven. Vanaf het begin van mijn zwangerschap heb ik er niet bepaald naar uit gekeken die hele bevalling. Ik vond het spannend, bang voor het onbekende en ik hoopte dat het zou gaan zoals ik mij voorgesteld had. Gewoon thuis. En of ik het zou kunnen zonder pijnstilling, of ons kindje thuis ter wereld zou komen of toch in het ziekenhuis. Mijn moeder zou bij de bevalling zijn en natuurlijk Stephan. Inmiddels ligt mijn bevalling alweer 10 weken achter ons. En ja ik moest hier echt even van bijkomen en alles verwerken. Want ik wist dat het anders zou kunnen gaan dan ik gepland had. Maar dit had niemand verwacht. Als je binnenkort nog moet bevallen sla dit artikeltje dan even over. Ik wil niemand bang maken want elke bevalling is anders. Zo dacht ik direct na mijn bevalling dit never never nooit meer. Maar nu we 10 weken verder zijn denk ik daar heel anders over. Mocht het ooit nog lukken en kunnen zou ik het heel graag nog een keer mee willen maken. En zou ik Boaz zeker een broertje of zusje gunnen. Maar voorlopig nog even niet.
Ik had die ochtend nog een afspraak bij de verloskundige op 19 juni. Ze vertelde mij dat het nog wel even op zich zou laten wachten. Die hele middag had ik veel last van harde buiken en wat krampen maar zoals jullie in mijn updates hebben kunnen lezen had ik dit nogal vaak dus zocht ik hier dan ook niet veel achter. Stephan en ik zijn rond etens tijd zelfs nog naar de ikea geweest en daarna door gegaan naar vrienden. Eenmaal bij die vrienden aangekomen kreeg ik de een na de andere harde buik. Voelde me ineens niet lekker. Stephan maakte nog een grapje dat hij snel nog even een frikandelletje ging halen omdat dit nog wel eens een hele lange nacht zou kunnen worden. Kort na zijn frikandel zijn we naar huis gegaan. En ja hoor in de auto om 20.00 kreeg ik mijn aller eerste echte wee. Werd kots misselijk en wilde het liefst de auto uit. YES de bevalling was echt begonnen. We belde de verlos en die zou om 00.00 even bij ons langs komen. Ze keek hoever ik was. Ik had 1 cm ontsluiting, tikkeltje teleurgesteld was ik wel maar ze vertelde dat als ik zo door zou gaan ik morgenochtend mijn kindje in de armen kon nemen. Nogmaals dacht ik YES gewoon fijn thuis bevallen. Om 6 uur zou ze weer langs komen. Ze controleerde alles weer en nog steeds had ik maar 1cm ontsluiting… ze besloot me even wat extra te strippen om de weeen wat heftiger te laten worden. Om 11 uur zou ze weer komen. En opnieuw had ik nog steeds maar 1cm ontsluiting. Ondertussen was ik dus al bijna 15 uur weeen aan het weg zuchten voor wat? Ik had maar 1cm.. De verloskundige besloot dat dit niet zo verder kon en ze zou ons overdragen aan het ziekenhuis.
Om 12 uur kwamen we binnen en werd ik aan allerlei apparaten gelegd. Weeen opwekkers werden aangesloten en wachten maar. 15.00 kwamen ze weer even kijken zelfs met de weeen opwekkers wilde het niet lukken ik had nog steeds die ene %*%(^$& cm. Ik raakte uitgeput. Er werd voor mij besloten dat een ruggenprik de beste optie was. Zo gezegd zo gedaan. Ik hoopte eindelijk rust te krijgen maar dit was van korte duur. De ruggenprik zat niet goed. En ik werd maar aan 1 kant van mijn lijf verdoofd. De weeen werden heftiger en heftiger en ik begon in paniek te raken. Eindelijk om 21.00 leek er vordering in te komen ik had 4 cm. Om 23.00 had ik 6 cm. Net op het moment dat mijn moeder besloot om naar huis te gaan bleek ik om 24.00 8 cm ontsluiting te hebben. Al uren had ik persweeen waar ik niks mee mocht. De hell vond ik dat. Het deed zo’n pijn ik was kots misselijk had een mond als de sahara wanneer ging dit nou ophouden?
Die laatste 2 cm leken eeuwen te duren. Maar om 00.50 mocht ik dan eindelijk voorzichtig meegeven om het laatste randje een beetje te helpen. EINDELIJK ik mocht wat gaan doen. Het persen vond ik het mooiste maar ook zwaarste van alles. Elke keer kwam het hoofdje naar buiten en joelde iedereen het uit HIJ HEEFT HAAR!! En als de wee dan voorbij was schoof het hoofdje elke keer weer terug. Ik perste zo hard ik kon maar blijkbaar niet hard genoeg. Toen ik een seconde mijn ogen opendeed stond de verloskundige daar met een schaar. Ik heb geschreeuwd dat ik dat niet wilde. Maar de baby kreeg het moeilijk dus hij moest er nu uit. Het was of persen voor mijn leven en zorgen dat hij er met 2 perweeen was of ik had geen keus en ik zou een knip krijgen. Natuurlijk perste ik met alle laatste kracht die ik nog had de longen uit mijn lijf! En eindelijk in deze helse uren ging er iets zoals ik wilde. Boaz werd 2 persen later geboren. Het was toen 21 juni 2017 en 01:36. Mijn prachtige kindje was er eindelijk en zonder knip! Het mooiste moment van mijn leven.
De bevalling heeft in totaal ongeveer 30 uur geduurd, ik heb het ervaren als een hell. In die 30 uur hebben ongeveer 9 verschillende mensen inwendig onderzoek gedaan hier heb ik echt moeite mee gehad. Vreselijk gewoon waarom zoveel verschillende mensen die even willen kijken. Ik heb dan emotioneel ook later veel last gehad van dit hele gebeuren. Ik ben ontzettend dankbaar dat ook mijn moeder hierbij was. Dit was zo’n grote steun. Stephan en mijn moeder hebben mij er doorheen gesleept.
Ik heb een aantal details weg gelaten om prive redenen. Lichamelijk mag ik absoluut niet klagen. Ik heb de 2e dag alweer heerlijk beneden gegeten. En kon de visite zelf mijn baby laten zien. Het moment van persen zou ik zo weer willen doen prachtig vond ik het vooral als je er bijna bent. De rest van de bevalling doe ik liever nooit meer. En mochten we ooit nog een kindje mogen krijgen hoop ik toch echt dat dit heel veel sneller kan gaan!
by Natasja | Aug 29, 2017 | persoonlijk
Tijdens mijn zwangerschap durfde Stephan en ik het niet aan om op voorhand al een vakantie vast te leggen voor aankomende zomer. Want je weet immers niet hoe de kleine het doet en hoe je er zelf op dat moment in staat. Maar al kort na de bevalling hadden we het gevoel dat het wel kon! Maar het moest allemaal wel erg last minute geregeld worden want de laatste week van augustus zou de stagiair van Stephan beginnen en moesten we dus absoluut terug zijn. Dan komt de vraag waar ga je heen met een 7 weken oude baby? We durfden het beide nog niet aan om te gaan vliegen en uren lang rijden zagen we ook niet zitten met het kleine mannetje. Dus lastminute met de auto niet ver willen rijden dan zijn de opties niet erg groot in het hoog seizoen kan ik je vertellen..
Het werd uiteindelijk een bungalow in de Ardennen!
Ik ben eigenlijk meer van een lekker luie zon vakantie maar met een baby zit dat er toch even niet in. Voordeel aan met de auto op vakantie gaan met de auto is dat je veel lees: ‘’ heeeeel veeeel’’ mee kunt nemen.
Want wat een spullen werden er ingeladen zeg.. de hele auto lag vol met spullen en kleertjes voor Boaz en zelf hadden wij allebei maar 1 tas. ergens tussen al deze spullen stond nog een maxicosi en natuurlijk moest Pip ook nog ergens zitten!
Ik had lijstjes opgezocht op internet wat er allemaal mee moest. Deze lijstjes kwamen niet eens in de buurt van wat ik allemaal bij me had. Ik bedoel 7 rompers rekenen per week dat gaat er hier dus echt niet in. Onze kerel heeft soms wel eens 3 setjes per dag aan.. dat zou betekenen dat we in het ergste geval maar 2 dagen door komen met 7 rompers. Dus ja had ik maar gewoon alle rompers die ik in de kast heb voor Boaz mee genomen haha!
Dus ja ik had last van inpak-stress! Wanneer ik voor de 10e keer aan Stephan vraag of we echt alles bij ons hebben, kom ik op het geniale idee dat er natuurlijk overal baby’s geboren worden en dat als we iets niet bij ons hebben het ook gewoon gekocht kan worden. Pfieuw wat een opluchting haha
Het was maar 3 uurtjes rijden vanaf ons huis dus prima te doen. Boaz kreeg vlak voor vertrek een flesje en heeft daardoor ook heerlijk de hele weg liggen slapen. Eenmaal aangekomen op het park viel het huisje nogal tegen het was vies, klein en niet echt geschikt voor een baby. Het eerste wat we dan ook konden doen was het hele huisje schoonmaken.. waar betaal je dan schoonmaak kosten voor vroeg ik me af?!
We hebben in de Ardennen veel leuke dorpjes bekeken en Boaz sliep eigenlijk het grootste deel. Het weer viel helaas tegen. Maar dat mocht de pret niet drukken! Het was fijn om lekker 2 weken lang te genieten met mijn mannen! Elke dag lekker uit eten te gaan, wat waren de restaurantjes daar allemaal heerlijk!!
Helaas werd Boaz op de helft van week 2 voor het eerst ziek. Ontzettend verkouden en veel huilen. Hierdoor hebben we de vakantie iets eerder af moeten breken en achteraf blij toe dat we dit gedaan hebben! Zaterdag waren we de eerste hele dag weer thuis en door al het slijm stopte Boaz zomaar ineens even met ademen. De grootste angst van elke ouder! We zijn als een speer in de auto gesprongen en naar het ziekenhuis gereden waar Boaz een nachtje heeft moeten blijven. Gelukkig is het niet meer gebeurd en mocht hij de volgende dag weer met ons mee naar huis. Kreeg wat neusdruppels om hem te helpen het slijm wat beter kwijt te kunnen, maar wat een grote schrik! Gelukkig liep alles goed af!
Het weer was niet top en het huisje ook niet maar met een baby op vakantie ik zeg DOEN! Het is heerlijk om als gezin lekker samen weg te zijn en dan maakt het niks uit waar je bent. Gewoon genieten geblazen! Deze week begint het normale leven weer voor Stephan er moet weer gewerkt worden. Wel weer even wennen na 2 weken niks hoeven. Ik geniet nog even lekker verder thuis met kleine Boaz! Tot snel weer!
by Natasja | Aug 2, 2017 | persoonlijk
Eindelijk is het zover het artikel waarin ik vertel dat ons kleine wondertje geboren is staat online.
Eindelijk is Boaz geboren!! Precies op zijn uitgerekende datum 21 juni 2017 kwam dit mooie jongetje ter wereld. Hij woog 3260 en was 48cm lang. Dat ik dit artikel pas 6 weken na de bevalling schrijf is niet zonder reden. Ik had echt even tijd nodig om dit voor mezelf te bevatten en een plekje te geven. Want makkelijk is het niet geweest. De bevalling heeft namelijk 30 uur geduurd. Alles waar ik zo bang voor was gebeurde. Ik zal een apart bevallingsverhaal schrijven. Als je binnenkort nog moet bevallen sla dit artikel dan vooral even over.
De eerste week
De kraamweek wat heb ik hier van genoten. We hadden een onwijs lieve kraamverzorgster. Angelique heette ze. Ze deed echt werkelijk alles. Ik kreeg elke dag een ontbijtje op bed. Beschuit met muisjes was mijn favoriet. En dan die heerlijke fruit bekers die ze maakte. Elke dag werd de badkamer gedaan en mijn bed verschoond. Het enige wat ik zelf moest doen was genieten van ons mooie kindje. De borstvoeding kwam gelukkig opgang. Wel vond ik dit onwijs pijn doen. Niet dat ik kloofjes had maar mijn borsten waren gegroeid naar maatje Pamela Anderson en zo hard als steen. Er zijn genoeg tranen gevallen om de harde plekken uit mijn boobies te masseren. Maar Boaz deed het er super op. Poepte na de 2e dag al gewoon geel en plaste goed. Dus ik had ieder geval genoeg melk! En na dag 4 kwam hij alweer aan in gewicht. Dit ging goed! We besloten te wachten met de kaartjes versturen en het op facebook bekend te maken zodat we wat rust hadden. In de eerste week zijn alleen onze liefste vrienden en de opa’s en oma’s langs geweest. En dit was meer dan genoeg. Want ik was moe. En samen moesten we er aan wennen dat Boaz er nu echt was. Ik kon uren naar hem kijken en dan niet kunnen geloven dat hij uit mijn buik was gekomen. Zo mooi, zo lief en alles er op en eraan. En wat een bos haar. Dit had ik niet verwacht. ( ik was zelf tot mijn 2e kaal). Mijn lichaam was moe na de bevalling maar verder mocht ik echt niet klagen. De 1e dag at ik alweer lekker beneden. Dit moest ook wel omdat het boven niet uit te houden was 35 graden. Ik ben namelijk op 1 van de heetste dagen bevallen haha. In de eerste week kwamen lieve vrienden elke dag koken. Iedere dag was er wel iemand die iets maakte waar ik onwijs zin in had. Ik heb die week 2 keer carpaccio gegeten en een heerlijke biefstuk. En ja het was net zo lekker als dat ik mij die 9 maanden had voorgesteld.
En niet te vergeten ons hondje Pippa, wat deed en doet ze het goed. We hebben haar meteen overal bij betrokken. En vanaf het begin slaapt ze dan ook boven onder de wieg van Boaz. Eerst ging ze op de grond liggen. Na een paar dagen hebben we haar mandje maar boven neergezet want beneden slapen wilde en deed ze toch niet. We hadden verwacht dat het heel goed zou gaan maar het gaat eigenlijk nog beter dan verwacht. Ze is lief en totaal niet jaloers. Tijdens het voeden gaat ze zo dicht mogelijk bij hem liggen en ze houd alles goed in de gaten de schat!
En je zult het niet geloven in mijn kraamweek kreeg ik zowaar een gaatje in mijn gebit. Ons eerste uitje met Boaz was dus naar de tandarts.. heb ik dat.
Hoe gaat het tot nu toe?
We genieten onwijs. Boaz is een heel zoet mannetje. Huilt over het algemeen weinig. Alleen honger of aandacht. Wel ben ik na een maand gaan afbouwen met de borstvoeding. Ik had geen streven hoe lang ik het wilde doen ik zag het wel. Maar na een maand deden mijn borsten nog steeds pijn. Had ik iedere dag keiharde plekken in mijn borsten en had ik over productie. Elke nacht was het hele bed nat ondanks de pads. Mijn tepels waren niet kapot maar wel super blauw en pijnlijk. En de een op andere dag maakte ik ook minder melk aan. Boaz was niet meer tevreden na een voeding en toen was ik er klaar mee. Ik had er geen lol meer in. Mijn kind had honger en ik had pijn. Toen de kogel door de kerk was om te stoppen was het ook heel snel klaar. Binnen een week had ik niks meer. Dit ging wel heel snel sneller dan verwacht. Boaz moest nog wennen aan de fles. Maar nu gaat dat heel goed. Alleen zijn darmpjes moeten nog wennen aan de flesvoeding. Hij heeft heel veel moeite met poepen. Wat tot gevolg heeft een kindje dat ineens heel veel huilt wat we niet gewend zijn. En slapeloze nachten. Normaal is Boaz elke nacht ook wakker voor een voeding tussen 3 en 4 maar slaapt daarna weer lekker. Dus mogen we daar niet over klagen lijkt mij. Boaz krijgt nu iets voor zijn darmpjes om wat beter te kunnen poepen maar dit heeft tot nu toe niet het resultaat waar we op hoopte.
Ik ga er veel op uit met de kleine man. Lekker bij vriendinnen op bezoek of lekker de stad in. En wandelingetjes met Pip natuurlijk. Voor nu zit ik nog lekker op mijn blauwe wolk en daar kom ik voorlopig nog niet vanaf! En dat hoeft ook niet want Stephan en ik hebben bijna samen vakantie. Lekker 2 weken genieten met zijn 4tjes. Wij samen, ons prachtige kind en ons te lieve hondje. Wat wil een mens nog meer?
