by Natasja | Jun 15, 2017 | persoonlijk, zwangerschap, zwangerschapsupdate
Nog een week tot de uitgerekende datum. Nog een week tot een datum waarvan ik dacht hem echt never nooit niet te gaan halen. En met mij velen andere. Omdat ik al sinds week 20 onwijs veel harde buiken en voorweeen heb. Maar vooralsnog laat pluis zich nog niet zien. Mijn eigen voorspelde datum van 10 juni zijn we ook voorbij. Nu gaan we richting week 40 en zal het mij eerlijk gezegd niet verbazen als we daar ook overheen gaan. We hebben wel 2 keer vals alarm gehad. Serieus dachten Stephan en ik dat het zover was. Het deed pijn. Netjes iedere 5 minuten een wee. Maar helaas na zo’ n 2 uur hield het gewoon weer op. Dat was wel even teleurstellend.. Deze week merk ik dat ik het echt niet leuk meer vind. Ik wil niet meer zwanger zijn. Ik wil Pluis ontmoeten en merk gewoon dat het echt genoeg is nu. Mijn lijf wil ook niet meer. Ik slaap al weken niet meer. Heb slaap medicatie gekregen. De misselijkheid is er nog steeds.. yepp suprise! Dat ga ik dus echt niet missen haha. Nu lijkt het alsof het alleen maar heel vervelend is dat zwanger zijn. Maar dat is niet het geval. Maar de reden dat er ook een tijdje geen updates meer online kwamen is omdat ik ook leuke dingen wil vertellen. Maar als je je vaak niet fijn voelt valt er ook niet veel bijzonders te vertellen. En mijn blog is mijn eigen persoonlijke plekje internet waar ik mee kan doen wat ik wil. En ik verwacht als ik andere nieuw bakken moeders zie dat er een babyoverload zal komen qua uploads als Pluis er eenmaal is. Omdat je je prachtige baby dan natuurlijk aan iedereen wil laten zien en elke scheet wil delen.
Wel probeer ik de laatste paar dagen nog wel te genieten van het zwanger zijn. En probeer ik het er nog van te nemen door flink lang in bed te blijven liggen. Met mijn vriendinnetjes af te spreken en veel met mijn andere baby Pippa te knuffelen. Pip voelt alles trouwens heel goed aan. Sinds een tijdje slaapt ze boven naast mijn bed in haar mandje. Ineens werd het een probleem als ze niet bij me in de buurt kon komen. Zal wel iets met hormonen te maken hebben wat ze voelt. Dikke prima schatje slaap je toch lekker naast mijn bed. Je hoort haar niet ze slaapt net zo lang tot ik eens uit bed kom erg schattig.
Ja ik voel mij onrustig.. bang voor het onbekende. En komt de vraag regelmatig in mij op: kan ik dit. Kan ik bevallen? Doet het niet te veel pijn? Ben ik zo’n watje? Wat als het niet lukt?
Onzin natuurlijk elke vrouw kan bevallen. En zo niet dan word je geholpen. De kleine komt er hoe dan ook uit. Maar toch overvalt het me regelmatig.
Daarnaast heb ik sinds een tijdje een nieuwe craving. Maar een serieuze verslaving. WATERMELOEN. Ik kan een hele watermeloen binnen 2 dagen op eten. Zo lekker en word het ook niet zat. Dus blijf ik deze voorlopig ook gewoon lekker eten. Waarschijnlijk kan ik deze na mijn zwangerschap dan ook echt niet meer zien haha.
Alles gaat hier nu op zn dooie gemakje. Soms zit er wel eens een dag tussen dat ik een opleving krijg en ineens vol op aan het stofzuigen ben alles opruim en een lading boodschappen haal. Maar over het algemeen ben ik daar te moe voor. Niet gek als je maar 3 uur per nacht slaapt denk ik… veel anders zal dat vast niet zijn als Pluis geboren is. Helemaal omdat we borstvoeding willen gaan proberen. Lukt het niet is het ook oke. Maar wil het toch wel echt even de tijd geven om te slagen.
Ik kan niet wachten tot dat Pluis er is, en dat delen er velen met mij. Ik begin steeds vaker berichten te krijgen. En? Is de baby er al? Ben je al bezig? Nope lieve mensen de baby zit nog lekker warm in de buik van zn moeder.
Hebben jullie nog tips om die laatste aller laatste zware loodjes door te komen? En tips voor de bevalling? Ben toch wat bangig wat ik niet meer had verwacht. Ik had gedacht dat ik rond deze termijn wel zou denken ookal moet de baby er via mijn neus uit als hij er maar uit komt. Maar dat is dus niet altijd het geval. Soms wel want ben er klaar mee. Maar soms denk ik oeh vandaag maar even niet ik ben te moe hoor haha!
Ik vind het in iedergeval heel spannend! En hopelijk kan ik jullie binnenkort het fijne nieuws brengen dat de kleine er dan eindelijk is!
Liefs.
by Natasja | Apr 25, 2017 | zwangerschap, zwangerschapsupdate
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een update geschreven heb. Dit mede omdat iedere week update anders zo hetzelfde gaat zijn. Er veranderd de afgelopen weken niet zoveel. Alleen dat ik veel groei en alles toch net even wat meer moeite begint te kosten. We zijn momenteel 31 weken zwanger bijna 32. Nog 2 weken werken en dan gaat mijn zwangerschapsverlof officieel in. WAUW de tijd van verlof is alweer aangekomen. Ik heb het al vaker gezegd maar jeetje wat gaat de tijd snel. Het duurt lang maar aan de andere kant vliegt het voorbij. Ik word steeds nieuwsgieriger naar Pluis. Hoe gaat het zijn, hoe ziet de baby er uit, hoe zal de bevalling verlopen. Zoveel spannende dingen. Deze huismus is steeds meer bezig met alles voor elkaar maken. Ik wil het kamertje af hebben en wil aankomende weken toch echt de laatste baby dingen in huis halen die nog op mijn lijstje staan!
Kraamzorg
Afgelopen week is de kraamzorg bij ons langs geweest voor het intake gesprek. Dat voelde ook best wel weer als een stap in de goede richting want dat betekend dat het niet lang meer gaat duren voordat het zover is voordat we ze nodig hebben. Toevallig werkt er iemand bij deze organisatie die bij ons in de straat woont en waarschijnlijk komt zij bij ons de kraamweek doen. Hartstikke gezellig natuurlijk! En lekker makkelijk voor haar, ze hoeft maar een paar huizen verder. We hebben wat dingen besproken qua borstvoeding, het slapen en natuurlijk heel praktische zaken als dat ik even klossen moet gaan bestellen en waar ik het kraampakket heb gelaten en dat ik alles het beste in de doos kon laten zitten zodat ze op het moment suprime precies weten waar alles staat.
Lichamelijk
Lichamelijk voel ik me eigenlijk niet zo goed de laatste weken. Ik heb weer ontzettend veel last van harde buiken en hou op schei uit met die maagzuur. Ik word er wakker van en kan er vervolgens niet meer door in slaap komen. Rennies werken niet of matig, en krijg er vervolgens belachelijke diarree van. Dus ik neem ze alleen als ik echt niet meer weet waar ik het zoeken moet. Iemand tips? Verder heb ik veel last van mijn bekken en schaambot. Omdraaien in bed is een heel gedoe. Lijk wel zo’n vis op het droge geen gezicht haha. En ja moe moe moe moe moe. Ik wil heel veel, maar ben er vervolgens vaak te moe voor. Komt mede door het slechte slapen denk ik. Nu lijkt het net of alles prut is maar dat is niet zo hoor. Ik geniet met volle teugen van de bewegingen in mijn buik. En stephan en ik lachen ons soms rot hoe Pluis zijn kont tegen mijn buik aan drukt dan zie je een hele bult op mijn buik zitten. Gekke baby! De afgelopen controles bij de verloskundige waren goed, de baby doet het goed, groeit mooi hartje klinkt mooi en mijn gewicht is helemaal prima. Het snelle aankomen is voorbij. Gemiddeld nu zo’n 2 a 300 gram per 3 weken. Dat is wel even anders dan die paar kilo per week haha. Maar dat komt ook mede omdat de grote trek gewoon voorbij is. Avond eten smaakt me ook niet meer en door het maagzuur snaai ik niet meer voor ik naar bed ga. Ik probeer optijd avond te eten en dan daarna niks meer te nemen tot de volgende dag. Dat werkt het beste. Al heb ik ook vaak dat ik rond bed tijd honger krijg. Maar als ik dan iets neem is het feest in de nacht dus probeer dat zoveel mogelijk te voorkomen.
Cursus
Ik ben begonnen met hypno birthing, of dit iets voor mij is weet ik nog niet. Het voelt meer als meditatie. Ik ga er wel mijn best voor doen en thuis veel oefenen. Door te proberen positieve gedachten rond de hele bevalling te krijgen en mezelf kalm en ontspannen kan krijgen door de ademhalings oefeningen. Het lijkt mij zo fijn om een bevalling te hebben als de dames die je ziet in video’s over hypnobirthing. Maar dit effect bereik je alleen als je je volledig kan ontspannen en je dus de techniek goed onder de knie hebt. Ik ben zelf bang dat als het te heftig word in the heat of the moment dat ik in paniek ga raken. En dan ben je je focus dus kwijt. Maar we zullen zien. Ik ga iedergeval mijn best doen!! Er is nog steeds angst rond de bevalling en dat probeer ik hierdoor nog kwijt te raken. Of het lukt? Geen idee. Ik hou jullie op de hoogte.
Hormonen
Ja hoor ze zijn er weer! En yep ik kan erg kattig doen, maar het is afgelopen voornamelijk dat ik snel moet huilen. En emotioneel raak. En soms niet goed weet hoe ik het moet plaatsen. Daarbij HALLOO nesteldrang! Ik wil dingen weg gooien maar echt heel graag haha. Ik moet uit kijken dat ik geen dingen weg gooi die ik later na mijn zwangerschap dan ineens zoek. Kleding bijvoorbeeld. En schoonmaken. Soms ben ik onwijs moe en weet ik mijn lichaam is helemaal op. En toch moet ik dan eerst nog even dat wasje weg werken of de kelderkast uit zoeken voor ik rustig in bed kan gaan liggen. Heel apart.
Rustiger aan doen
Ik heb de opdracht van de verloskundige gekregen om het rustiger aan te gaan doen vanwege de harde buiken en de vermoeidheid. En ik heb besloten om daar eindelijk gehoor aan te geven. Ik hoor al sinds mijn ziekenhuisopname rond 20 weken om mij heen doe het nou rustig aan. Stop eens met die lange dagen en hou op met altijd bezig zijn. En het word nu gewoon tijd dat ik ga genieten van de laatste loodjes van het zwanger zijn. En wie weet krijg ik dan ook wel weer zin om zo nu en dan eens weg te gaan. Ik ben zo’n huis mus geworden. Ik ben in het weekend het liefste thuis. Waar stephan lekker met vrienden een biertje gaat drinken ben ik liever thuis. Als er mensen hier komen ja super gezellig! Ik ben er bij. Maar ik kan moeilijk de puf vinden om bij iemand anders een hele avond netjes recht op op de bank te zitten. Thuis zoek ik een comfortabele houding met mijn dikke buik en dat doe ik bij een ander niet zo snel.
Verder had ik het natuurlijk 100 keer erger kunnen treffen. Wij zijn onwijs dankbaar voor dit wonder in mijn buik en kunnen niet wachten om Pluis te ontmoeten. Nu ik het at rustiger aan ga doen heb ik misschien ook wel weer wat meer om over te bloggen. Omdat ik dan meer tijd heb om bewust bezig te zijn met zwanger zijn en er van te genieten.
Tot snel!
by Natasja | Apr 5, 2017 | persoonlijk, zwangerschap, zwangerschapsupdate
En alweer hebben we een weekje overgeslagen.. de weken vliegen ook zo snel voorbij. En ik merk dat ik meer wil doen dan dat er tijd is.. Maar vandaag klets ik jullie weer helemaal bij! Kunnen jullie het al beseffen 28 weken zwanger bijna 29 zelfs als dit bericht online komt. Het 3e trimester is echt begonnen en jemig wat vind ik het een potje spannend! De bevalling komt steeds dichterbij. Heeft deze truus nog steeds geen bevallingscursus gedaan en is mijn kraampakket ook nog niet binnen. Wel gaat het volgende week echt gebeuren. Stephan en ik horen dan volgens de wet echt bij elkaar. En ook dan veranderd mijn achternaam in die van hem. Spannend? JA heel erg! Mijn jurkje is ook nog niet binnen en dat vind ik dan ook weer lastig. Alles op het laatste moment, maar we zijn niet anders van ons zelf gewend..
Maagzuur
Oh jongens wat is dit.. nog nooit in mijn hele leven heb ik maagzuur gehad en nu… nu kom ik er niet vanaf. Want jemig baby wat lig je hoog. Ik loop continu met een vol gevoel. Waar ik eerst een bodemloze put leek zo af en toe zo weinig eet ik nu.. Omdat de baby zo hoog ligt ben ik ook zo snel buiten adem. 1 keer de trap op en ik zit te hijgen alsof ik de marathon gelopen heb.
Nesteldrang
Zo langzamerhand begin ik nesteldrang te krijgen. Ik wil graag alles op orde hebben. Ben begonnen met lijstjes maken wat Stephan en ik nog moeten kopen voordat de kleine Pluis er is. Sommige dingen zijn echt noodzakelijk maar er zijn ook genoeg dingen die we gewoon willen hebben. Zoals een babyfoon met camera maar zonder wifi. Niet persee nodig, maar willen we toch graag hebben. Ook wil ik dingen in huis hebben als honden voer voor pippa, slaat werkelijk nergens op. Bedoel die bevalling kan nog wel 3 maanden op zich laten wachten en we krijgen ook nog zoiets als verlof. Maar hee hormonen doen gekke dingen met je! En dat voer komt wel op haha.
Hormonen
Ik lijk ze eindelijk een beetje onder controle te hebben. De uitbarstingen zijn wat minder en de huilbuien minder extreem. Zo af en toe barst de bom nog wel eens. Maar het is niet meer elke dag maar de vraag hoe ik mijn bed uit kom. Ik ben over het algemeen weer vrolijk. Maar daarbij ook heel moe. Het huismussen gedoe waar ik het in de vorige blog over had dat begint erger te worden. Ik zit graag thuis, en vind het lastig om ver van huis te zijn als ik alleen ben. Waar dit precies vandaan komt weet ik niet zo goed. Daarbij wil ik heel veel maar komt het er niet altijd uit. Zo kan ik soms een hele dag bezig zijn met het feit dat ik moet stofzuigen en dan op het einde van de dag om 8 uur savonds is het me een keer gelukt om hetty aan dr staart te trekken. ( wij hebben een hetty als stofzuiger haha!)
Avond eten
Avond eten.. normaal heerlijk kan ik er zelfs naar uit kijken. Nu is het meer dat het moet en dat ik toch moet koken voor stephan. Maar echt lekker vind ik het niet hoor. Ik zit snel vol en alleen de gedachten eraan maken me al misselijk. Zo gingen we het weekend voor het eerst bbqen bij mijn ouders. Nou die nacht kon ik mn lol op. Overgeven… laat dat nou net mijn grote angst zijn. Nu ben ik elke avond bang als ik misselijk ben dat ik weer zal overgeven. Terwijl ik al mn hele zwangerschap misselijk ben.
Verder zien mijn weken er een beetje het zelfde uit. Ik werk nog steeds volledig. Maar begin wel echt uit te kijken naar mijn verlof. Hierna nog 5 weekjes jongens dat schiet op! Ik merk dat hoe dichter bij mijn verlof komt hoe moeilijker het uit bed komen word door de weeks. Slapen is sowieso al niet makkelijk en maak ik erg korte nachten aangezien ik niet in slaap kan komen en vervolgens na 2 uurtjes weer met mijn ogen wijd open lig. Dus laat die laatste weekjes maar voorbij vliegen zodat we daarna nog even heerlijk kunnen gaan genieten!
Tot volgende week!
by Natasja | Mar 20, 2017 | persoonlijk, zwangerschap, zwangerschapsupdate
Joehoe allemaal! Na een korte radio stilte en een week update die ik over sloeg zijn we er weer hoor! Afgelopen week lagen de prioriteiten even ergens anders. Waaronder de afspraken maken voor het geregistreerd partnerschap dat wij aangaan op 13 april. En het regelen bij de notaris van de huwelijkse voorwaarden, en daarbij was het gewoon reete lekker weer waar ik samen met Pippa en Stephan heerlijk van genoten heb. Alles ziet er gezelliger uit en iedereen ziet er een stuk blijer uit als de zon schijnt. Deze week zaten we voor het eerst voor dit seizoen lekker op het terras te lunchen in ons T-shirtje. Het waren drukke dagen maar ook zeker leuke dingen. Zo hebben we ringen uit gezocht voor 13 april. Ookal is het een geregistreerd partnerschap en geen huwelijk, toch krijgen wij er een leuke ceremonie bij. En daar horen natuurlijk ook mooie goude ringen bij! Helemaal happy!
Maar dus we zijn inmiddels alweer 26 weken zwanger. En ik ga jullie maar eens bij praten over week 25 & 26 aangezien we vorige week een update gemist hebben. Niet alleen was de afgelopen week de laatste 100 dagen grens die ik voorbij ging ook staat de teller nu alweer op 26 weken zwangerschap. Wat betekent dat ik nu in de 27e week zit. Volgens verschillende apps zit ik dan toch echt in mijn 3e en laatste trimester van de zwangerschap. Niet elke app zegt het zelfde de een zegt week 27 en de ander begint trimester 3 bij week 28. Maar even serieus HALLOOO, STOP heel even. Voor mijn gevoel moet ik nog een jaar zwanger zijn maar we gaan nu het 3e trimester in. Als in dit zijn de laatste loodjes. Waar ik eerst hoorde fijne zwangerschap, heb ik nu al een aantal keer succes met de laatste loodjes gehoord. WAUW zo spannend…
Afspraak bij de verloskundige
Vorige week had ik een afspraak bij de verloskundige en bleek de baby voor te lopen op schema. Niet paar daagjes maar 1,5 week tot 2 weken. Daarom moet ik aanstaande donderdag weer even terug komen om te kijken of het een groei spurtje was of dat de baby gewoon echt veel groter dan gemiddeld is. Mocht dit het geval zijn word er geprikt op zwangerschapssuiker en gesproken over evt. Inleiden met 38 weken. Het is zo bizar hoe snel mijn buik is gegroeid. De huid begint wat strakker te staan en ik voel me regelmatig een walvis op het droge als ik weer eens moeilijk uit bed kan komen. Ook heb ik heel erg veel jeuk aan mijn buik.. herkent iemand dit? Heel apart maar krabben helpt er ook niet tegen… Daarbij keek ik eerder heel erg uit naar het einde van de zwangerschap. Nu nog steeds natuurlijk ik kan niet wachten om pluis te ontmoetten. Maar dat de zwangerschap over 10 weken al voorbij zou kunnen zijn vind ik toch best wel eng.
Alles word wat zwaarder
Een voorbeeld hiervan is auto rijden in de auto van Stephan. Deze stoelen zijn een soort kuip stoeltjes en pretty low… dus ik plof er echt in.. en zie daar ook maar weer eens uit te komen haha. Geen gezicht. Ik merk ook aan mezelf dat ik het steeds fijner begin te vinden om thuis te zijn. Waarbij ik eerder het liefst iedere dag op pad ging vind ik het nu heerlijk om lekker als mevrouw huis mus op de bank of in bed tv te kijken. Stephan gaat dan nu ook regelmatiger alleen weg terwijl we eerder vaak samen weg gingen. Ook kan ik nu erg opzien tegen een volle agenda. Eerder was mijn agenda altijd vol. Maar nu kijk ik er soms in en denk ik bah veel te veel gepland deze week. En dan zie ik er echt tegen op.
Ik moet ook behoorlijk vaak plassen en eet ik minder grote porties tegelijk omdat Pluis zo af en toe ontzettend hoog ligt. Wel voel ik hem nu echt de hele dag door. Soms denk ik zelf HEE VRIEND even rustig nu. Of ga jij eens even wat meer naar beneden spelen.
Verlof
Na deze week is het nog 7 weekjes werken en dan gaan we met verlof. En ja ik kijk er erg naar uit! Maar ook maakt het me zenuwachtig want dan staat de bevalling voor de deur. En het gekke is dat ik er de ene dag over denkt van nou dat ga ik gewoon doen. En dat gaat me lukken. Breekt het zweet me de andere dag uit. Waar ik dan precies bang voor ben weet ik niet. Ik denk de pijn. En of alles goed is met Pluis. Ben ook zo benieuwd naar hoe de baby er uit ziet!
Hormonen
Yep dat houd niet op hoor. Ook deze weken had ik er weer last van en kon ik zo af en toe ontroostbaar huilen. Het gekke is dat ik me eigenlijk nooit zo laat gaan als ik niet zwanger ben. Maar nu vliegt het eruit. Het hoort erbij. Maar ik ben het niet gewend. Verder loopt het wel op rolletjes. Het heeft pieken en dalen. Wel merkte ik dat ik mij met het mooie weer een stuk lekkerder in mijn vel voelde. Gelukkig schijnt het eind deze week weer beter te worden. Vandaag is het weer 3 keer niks. Regen, regen en nog eens regen.
Deze week moet ik dus weer naar de verloskundige en ben ik verder de hele week aan het werk. En pas ik zaterdag op, op ons neefje. Een drukke en volle agenda dus!
by Natasja | Mar 6, 2017 | relatie, zwangerschap, zwangerschapsupdate
Wauw de teller van mijn zwangerschap staat nu op 24 weken… WOW wait.. whuut…? Yep 24 weken alweer.
Eigenlijk vind ik het langzaam gaan maar aan de andere kant vind ik het echt super snel gaan. Bedoel hallo 24 weken zwanger… de weken vliegen voorbij ookal voel ik mij nog steeds niet lekker. Het idee dat ik over een week of 13 zou kunnen bevallen vind ik toch wel heel erg spannend. Maar het is echt waar. We gaan nu richting week 25. Ik zit vol met ideeen voor mijn blog. Maar de weken vliegen zo snel voorbij dat ik er nog niet aan toe gekomen ben…
Koop drang
Ik begin nu de drang te krijgen om van alles te kopen en mij voor te bereiden. En vooral ook op internet te zoeken wat heb ik nou echt nodig en welke dingen zijn echt onzin. Net zoiets pakjes in maat 50 en 56 tja hoeveel koop je hier nou van?! Hoe lang kunnen ze dat aan, heeft de baby straks uberhaupt wel maat 50 aan. Heb een super leuk pakje van noppies op het oog als geboorte pakje. Maar ja welke maat moet ik deze dan kopen.. lastig. Maar super leuk om lekker rond te neuzen. Ik ben zelf al creabea bezig geweest en heb super leuke ledikant en wiegdekentjes gemaakt van wafelstof en ook maakte ik kruiken zakjes. En natuurlijk heb ik wat van koeka aangeschaft een wikkeldeken en maxicosi zak. Tot nu toe wel alleen dingen gekocht waarvan ik echt denk het te gaan gebruiken. Jullie nog tips wat ik echt in huis moet halen? Wat was jou top koop?
Het loopt op rolletjes
Iedere week is de update bijna het zelfde qua gezondheid. Ik ben nog veel misselijk. Zelfs weer zo erg dat ik er weer medicatie voor slik. Ben er achter dat ik niet meer tegen chocolade kan, als ik het eet krijg ik migraine en onwijs buikpijn. Kan geen toeval zijn. Heb het al na 1 paasei. Even geen chocola meer voor mij dus. Jammer met de pasen in aantocht. Ik heb veel last van spastische darmen kan er niet van slapen dat zorgt er voor dat ik erg moe ben. De harde buiken zijn er ook nog iedere dag. Maar over het algemeen mag ik niet klagen. De ene dag voel ik me super en de andere dag voel ik me helemaal niet goed het wisselt zich wel af. Ik werk nog dus dat is iedergeval positief. Al begin ik stiekem wel uit te kijken naar mijn verlof. Al ga ik pas als het lukt 4 weken van te voren met verlof. Dus mag vanaf nu nog dik 2 maanden bijna 2,5 maand werken. We will see! Ben wel heel erg aan het genieten van de trappelende baby in mijn buik. Pluis begint echt onwijs hard te trappen. Soms zie je mijn hele buik omhoog komen. Kleine ninja. Aanstaande donderdag mogen we weer even op controle komen. Ben benieuwd hoe pluis het doet!
Zaakjes te regelen
Ik ben er af en toe zo niet bij met mijn hoofd dat ik dingen echt vergeet. Zo heb ik afgelopen week pas doorgegeven aan de verzekering welke kraamzorg ik aangevraagd heb. ( volgende week komen ze al langs om alles door te spreken). Zo moeten we de erkenning van de baby nog regelen, willen we nog geregistreerd partnerschap aangaan voor Pluis er is. Tja genoeg te doen nog.. Ik moet lijstjes maken voor alles. Anders vergeet ik het zo weer en is het over een maand nog niet geregeld.
De buik!
We kunnen er niet meer omheen. De buik is onwijs aan het groeien. Ik smeer me een ongeluk met bio oil maar of het helpt? Mn huid trekt af en toe erg bij bepaalde bewegingen. Ik hoop dat striae mij bespaart blijft maar ik ben er bang voor. Wat smeerde jij om dit te voorkomen? Ik heb zwitsal buikzalf & bio oil. Smeer het beide dagelijks op. Op mijn buik maar neem ook de boobies mee want DJEEZ THOSE ARE REAL BIG.
Cravings
Jawel ik heb er weer 3 cravings bij. Corn flakes met melk, aardbijen op brood en ijs. Heerlijk! En nog steeds is suikerbrood groot favoriet. Maar de aardbijen zijn ook echt erg in trek. Lekker op een broodje met suiker! Genieten! Ik merk dat in de hoeveelheid dat ik kan eten ook verandering komt. De ene dag ben ik echt een bodemloze put terwijl ik de andere dag bijna niks kan eten en heel snel vol zit en heel snel misselijk word. Net alsof de baby dan heel erg hoog ligt. Op die dagen kan ik vaak ook niet goed slapen en vind ik helemaal plat liggen dan ook niet fijn.
Deze week heb ik weer een controle bij de verloskundige, ga ik weer op jacht naar leuke dingen voor de kleine en heb ik weer een leuk uitje met mn vriendinnetje op de planning staan.
Tot de volgende update volgende week!
by Natasja | Mar 1, 2017 | persoonlijk, zwangerschap, zwangerschapsupdate
Ik praat jullie weer even bij over afgelopen week. 23 weken alweer.. deze week kwam de verloskundige nog een keer bij mij thuis, had ik top nachten en nachten dat ik niet kon slapen. En waren de hormonen zo af en toe echt niet te harde.
Bewegende baby
Deze week voel ik de baby echt heel veel en vaak bewegen. De kleine lijkt ook met de dag harder te schoppen. Zo voelde stephan eerder kleine doffe schopjes, maar voelt hij nu af en toe een ware karate kid binnen in! Hij laat zich de hele dag door goed voelen. Maar als ik in de avond na het werk lekker op de bank lig of naar bed wil word de kleine helemaal wild. En neem ik eerst even een momentje om hier van te genieten. Zo bijzonder al die bewegingen in je buik.
Het word wat zwaarder
Al geef ik het niet graag toe maar het word allemaal toch wel wat zwaarder. Ik heb nog veel last van harde buiken, mijn banden beginnen op te spelen en op bizarre wijze heb ik pijn aan mijn schaam bot. Ik wist niet eens dat dat pijn kon doen. We doen alles nog alleen op een wat lager pitje. Ik voel me wel op en top zwanger met mijn dikke buik. Maar het grappige is de een zegt goh wat een bescheiden buikje terwijl de ander verbaasd is over hoe groot de buik al is.
Hormonen
Die zijn echt niet meer te doen. Ik ben ontzettend kattig. Voel me continu opgejaagd en opgefokt. Maak me druk over de meest onnozele dingen. Mijn arme man. Maar hij slaat zich er goed doorheen. Ben zelf ook blij als ik straks op dat gebied weer mezelf word.
De baby naam
Ik krijg van jullie vaak de vraag of we al een naam hebben. En ik kan verklappen dat we die inderdaad hebben gevonden. Mocht dit niet op het laatst nog veranderen. Maar deze houd ik geheim tot de kleine er echt is. Helaas! Haha
De weegschaal
De weegschaal is op het moment niet mijn grootste vriend. We hebben de +10 kg. Bereikt en toen ik dat zag moest ik toch wel even flink schrikken. Dus heb besloten om er voorlopig maar even niet meer op te gaan staan. En en gewoon lekker te genieten van al het lekkere eten. De kilos hoeven er ook niet allemaal af aan het einde dat scheelt wel een hoop. Maar ik word er niet blij van om elke keer te zien hoe hard het gaat.
Slapen
Praat me er niet over. Ik kom zo onwijs moeilijk in slaap. Ik kan niet lekker meer liggen. Ik heb inmiddels het voedingskussen erbij gepakt. Alleen de grap is. Is dat stephan hem inpikt in zijn slaap en ik er dus uiteindelijk niks aan heb. Het is ook zowat om er 2 aan te schaffen he haha! Er zijn nachten dat ik slaap als een roos en nachten dat ik uren wakker lig en de volgende dag maar moeilijk kan door komen. Wie heeft er nog tips voor een betere nacht rust?
De verloskundige kwam weer langs
Afgelopen week had ik onwijs last van hoofdpijn sterretjes zien en misselijkheid. Na een aantal dagen toch maar even de verloskundige gebeld waarop zij gelijk langs kwam. Blijkt dat ik wat last van migraine heb en dus toch nog teveel hooi op mijn vork neem. En een super super lage bloeddruk heb. Dat het haar verbaast had dat ik nog niet flauwgevallen ben. Iets meer zout eten om het iets te verhogen. Maar sprake van een zwangerchapsvergiftiging was er dus gelukkig niet! De harde buiken zijn er nog steeds maar de baby maakt het nog altijd goed in mijn buik!
